قانون استخدام كشوری (قسمت اول)

قانون استخدام كشوری (مصوب خرداد ماه 1345)

فصل اوّل- كليات‌

ماده 1- تعاريف‌

الف- استخدام دولت عبارت از پذيرفتن شخصي به خدمت ‌دولت در يكي از وزارتخانه‌ها يا شركتها يا مؤسسات دولتي ‌است‌.

ب- خدمت دولت عبارت از اشتغال به كاري است كه مستخدم ‌به ‌موجب حكم رسمي مكلف به انجام آن مي‌گردد.

پ- حكم رسمي عبارت از دستور كتبي مقامات صلاحيتدار وزارتخانه‌ها و شركتها يا مؤسسات دولتي در حدود قوانين و مقررات مربوط است‌.

ت- وزارتخانه واحد سازماني مشخصي است كه به‌موجب ‌قانون به اين عنوان شناخته شده است‌.

ث- مؤسسه دولتي واحد سازماني مشخصي است كه به‌موجب قانون ايجاد و به وسيله دولت اداره مي‌شود.

ج- شركت دولتي واحد سازماني مشخصي است كه با اجازة‌ قانون به ‌صورت شركت ايجاد شود و بيش از پنجاه درصد سرمايه آن متعلق به دولت باشد. هر شركت تجارتي كه از طريق سرمايه‌گذاري شركتهاي دولتي ايجاد شود، تا زماني كه ‌بيش از پنجاه درصد سهام آن متعلق به شركتهاي دولتي است‌، شركت دولتي تلقي مي‌شود.

ماده 2- سازمانها و مستخدمين مشروح در زير از نظر استخدامي تابع مقررات خاص خود مي‌باشند ولي اين‌ سازمانها مشمول حكم تبصرة ماده 112 اين قانون خواهند بود:

الف- ...

ب- ...